"Lust och fägring stor", reż. Bo Widenberg (Dania/Nirewgia/Szwecja, 1995). Malmö, Szwecja podczas II Wojny Światowej - 1943 rok. Do męskiej szkoły, wypełnionej naelektryzowaną od seksualnych napięć atmosferą, przyjeżdża nowa nauczycielka, Viola. Między nią a jednym z uczniów, 15-letnim Stigiem, wybucha zakazany romans. On jest zafascynowany jej urodą i dojrzałością. Violę w chłopcu pociąga jego młodość i niewinność. Jednocześnie między 16-letnim chłopakiem a nieszczęśliwym, wiecznie pijanym mężem ponętnej pani profesor wywiązuje się autentyczna przyjaźń.
Film traktuje o dojrzewaniu, ale chyba też o tym, że w życiu nie jest łatwo, że na człowieka czyhają liczne zasadzki, na przykład wojna lub dwuznaczne sytuacje, z których nie jest łatwo się wyplatać. Stig wplątuje się w romans ze swoja nauczycielką i okazuje się to być bardzo niebezpieczne, ale nie ze względu na zazdrość męża... Widerberg chciał chyba powiedzieć, że źle dobrana kobieta może okazać sie gorszym kataklizmem od zazdrosnego mężczyzny. Mąż Violi jest zresztą niegroźnym, zapijaczonym i zamiłowanym w muzyce poważnej (potężna dawka w filmie) akwizytorem, którego wiecznie nie ma w domu. Reżyser pokazał chorą sytuację trójkąta, w którym mąż akceptuje kochanka (sic!), a nawet się z nim zaprzyjaźnia. Stig szybko dorośleje w tak ekstremalnej sytuacji. Tylko on wychodzi zwycięsko z tego dziwnego romansu, z którego zdołał się wyplątać - wynosi wiedzę, doświadczenie, pierwszy zyciowy bagaż.
Widerberg uniknął w swoim filmie taniego morallizatorstwa. Dramat też nie jest przygnębiajacy, chociaż raczej nie jest też zbyt lekki. Sytuacje dramatyczne przedzielane są czasem humorystycznymi, na prezykład ta z zegarem z kukułką serwującym alkohol czasem też pojawia się gorzka prawda o życiu, gdy na przykład na rynek wchodzą nylonowe pończochy i rajstopy, co rujnuje interes Kjella, który całą piwnicę zapchaną ma zapasem niechcianych już wyrobów z bawełny.
"Życie jest piękne" to ostatni film Widerberga. Rolę Stiga zagrał jego syn, Johan.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz