Krótka powieść Patricka Modiano podobno oparta jest na losach ojca autora, podejmuje trudny i niewygodny temat kolaboracji. Bohater w pierwszej osobie opowiada o swoim zagubieniu, samotności, strachu, braku zdecydowania, marazmie. jest podwójnym agentem, żyje w niebezpieczeństwie, na krawędzi. Modiano w śmiały sposób przedstawia powiązanie z francuskimi agentami Gestapo, wszechmocna i bezwzględną tajna policją. Narracja niczym lunatyczny sen błądzi po miejscach rautów i kaźni, tańca i zdrady. To wszystko autor opisuje językiem zawierającym nutke melancholii i liryzmu. Przyczepić się mogę do dziwnych zbiegów okoliczności, do niezrozumiałego zachowania bohaterów, do braku podejrzliwości członków ruchu oporu, do stosowania skrótowców, gdy jednak przymknie się oko na niedociągnięcia, lektura stanie się jak rwąca rzeka: porywa i unosi aż do końca...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz