Stefan Themerson "Generał Piesc i inne opowiadania"

Są takie książki, na które podświadomie się czeka i wierzy, że w końcu się na nie natrafi. Oto taka książka dla mnie! Themerson pisze językiem pozornie prostym i zrozumiałym, co sanowi ogromną zaletę zważywszy, że jego opowiadania pełne są rozważań na temat życia, świata, przyrody, ludzi, demokracji, lingwistyki, polityki i sztuki. Jego spojrzenie jest głęboko analityczne i sceptyczne. nie ufa w to, co oczywiste.
1 + 1 = 2, ale jedna kropla wody plus jedna kropla wody nie dają już tego samego wyniku. Themerson opiera się na prawach natury, na fizyce i matematyce. większość opowiadań pełna jest inteligentnego humoru, bystrych obserwacji i aforystycznych zdań. Na pierwszy rzut oka widać, że mamy do czynienia z autorem myślącym i oryginalnym. Themerson, jako ojciec polskiego kina surrealistycznego w przedwojennej Polsce, opowiadania swe okrasza także na surrealizmie. Nie można go posądzić o nadużywanie ironii, jednak potrafi bardzo biegle łączyć ze sobą fakty bądź zestawiać je, kontrastować. Głównym zadaniem opowiadań Themersona jest opisywanie rzeczy nie takimi, jak się je widzi, ale takimi, jakie są. Już pierwsze opowiadanie, w którym opisany jest wieczór poezji semantycznej mówi o tym wymownie. Książkę ilustrowała Franciszka Themerson, żona autora; jej rysunki przywodzą na myśl Jeana Cocteau.